فرامرز عامل بردبار:نامش قدیر است و فامیلش بهلولی و اصالتا قوچانی . دیپلم ریاضی دارد و خوشنویس چیره دستی است که روزگار فعلا بنا ندارد روی خوشش را به او و پسرش نشان دهد. سال ها پیش، کارگر نانوایی بوده، اما ابتلا به بیماری کبدی، او را از کار، بیکار کرده است. در لابلای ویلاهای اشرافی منطقه ای از ییلاقات مشهد در مکانی که به منزل آباد! شهرت دارد، ماه هاست در استخر متروکه یکی از ویلاهایی که به دلیل ساخت و ساز غیرمجاز، توسط دستگاه ذیربط تخریب شده، زندگی می کند! با سنگ و پلاستیک و کلوخ، سقفی ساخته و استخر تا نیمه تخریب شده را به اتاقی تبدیل کرده که جان پناه او و پسرش، تنها بازمانده از خانواده چهارنفره اوست. همسرش چندسالی است به رحمت خدا رفته. پس از مرگ شریک زندگی، دخترش را از بیم فقر و فحشا، به بهزیستی می سپارد و دیگر از سرنوشت او بی خبر است. این روزها پسرش هم به بیماری تالاسمی مبتلا شده و علی رغم ضرورت تحت مراقبت بودن او، به خاطر تنگدستی، یک سال است که او را نزد پزشک نبرده است! مدعی است ٢٨ ماه سابقه جبهه و جنگ دارد و تقریبا در تمامی عملیات های مهم دفاع مقدس، حضور داشته است و حالا هم دارد مردانه و جانانه، با فقر و تهیدستی می جنگد. غذای خود و فرزندش را از سطل زباله کارخانه ای که در همان اطراف است پیدا می کند و از راه جمع آوری زباله های بازیافتی، چندرغاز پول به دست می آورد. پسرش بی سواد است، اما خودآموز و بدون آموزش، گوشی های تلفن همراهی را که به خاطر بلااستفاده بودن، دور انداخته می شوند را تعمیر می کند و می فروشد. علاوه بر این او، سفالینه های زیبایی هم می سازد و توسط واسطه ای به فروش می رساند. حالا سال نو از راه رسیده، اما برای او با یک کلیه و پسر بیمارش، چه فرق دارد که فروردین باشد یا خرداد، دی باشد یا اسفند. برای آن ها نبرد با زندگی، به قصد تنازع بقا و حفظ جان شان همچنان در جریان است. شاید بتوانند سال جدید را هم مثل سال کهنه از پا درآورند